fenicka
Encyklopedia PWN
litera
znak graficzny głoski, właściwy pismom zw. alfabetycznymi, jak np.: fenickie, hebrajskie, gr., łac., cyrylica;
[łac.],
ogólna nazwa nadana przez Egipcjan na określenie ludów, które w 2. poł. XIII i na pocz. XII w. p.n.e. dokonały wielu najazdów we wschodniej części M. Śródziemnego, powodując ogromne zniszczenia.
litera alfabetu pol. (i łac.), pochodząca poprzez gr. μ (m
) od fenickiej (północno-zachodnio-semickiej) litery mēm;
) od fenickiej (północno-zachodnio-semickiej) litery mēm;
Mahdijja, Al-, Al-Mahdiyyah, fr. Mahdia 
,
m. w północno-wschodniej Tunezji, nad M. Śródziemnym;
,
